آشنایی با اصطلاحات دندانپزشکی

اصطلاحات دندانپزشکی:

داندانپزشکی شامل تخصص های مختلفی است که هر کدام اصطلاحات متداول خود را دارد. ما در این مقاله سعی داریم شما را با متداول ترین این اصطلاحات آشنا نماییم تا بتوانید هنگام مراجعه به دندانپزشکی از وضعیت دندان خود اطلاع دقیق تری کسب نمایید.

در ابتدا آشنایی با اصطلاحات دندانپزشکی با ساختار دندان آشنا خواهیم شد:

 

انواع دندان:

رویش دندان از هفت ماهگی آغاز و تا 12 سالگی ادامه می یابد البته دندان های عقل کمی دیرتر در می آید اما در کل دندان ها به دو دسته شیری و دائمی تقسیم می شوند. دندان های شیری از هفت ماهگی آغاز می شود و تا 12 سالگی کامل می شود. البته این دندان ها تا سن 2 الی 3 سالگی کامل خواهد شد و پس از آن جای خود را با دندان های دائمی عوض خواهند کرد. تعداد دندان های شیری 20 و دندان های دائمی 28 عدد است.

دندان های دائمی شامل: دندان های پیشین، نیش، آسیای کوچک، آسیای بزرگ و دندان عقل هستند.

 

ساختار دندان:

ساختار دندان شامل مینا (Enamel)، عاج (Dentin) و پالپ می باشد. مینا که بالاترین و محکم ترین بخش از ساختار دندان را تشکیل می دهد. در زیر آن بخش دوم یعنی عاج قرار دارد که بخش حساس دندان است و وقتی پوسیدگی به آن می رسد همان زمانی است که دندان نسبت به سرما و گرما حساس می شود. و بخش آخر که پالپ قرار دارد و شامل عروق و اعصاب فراوان است و وقتی پوسیدگی به آن می رسد، دیگر نمی توان درد آن را تحمل کرد.

 

سطوح مختلف دندان:

دندان دارای بخش های مختلفی است که شامل:

  1. مینا: بافت کلسیتی سفید رنگی است که دندان را می پوشاند و از آن محافظت می کند.
  2. عاج: لایه زرد رنگ زیر سمنتوم و مینا عاج قرار دارد که حاوی توبولهای میکروسکوپی است.
  3. سمنتوم: بافت سختی که ریشه دندان را احاطه کرده است.
  4. رباط پریودنتال: بافت کلاژنی است که ریشه را به حفره ای که دندان در آن قرار دارد متصل می کند.
  5. پالپ: این قسمت که در داخل دندان قرار دارد شامل بافت همبند، رگ های خونی و عصب است.
  6. تاج: قسمت سفید رنگ دندان که خارج از لثه قرار دارد.
  7. ریشه: این قسمت در زیر لثه و داخل استخوان فک قرار دارد.
  8. استخوان فک: بخشی از فک است که ریشه های دندان را احاطه می کند.
  9. مرز لثه: این قسمت در انتهایی ترین بخش دندان قرار دارد و دقیقا دندان را به لثه متصل می کند.

حال بعد از بیان ساختار دندان نوبت به اصطلاحات رایج که در دندانپزشکی استفاده می شود می رسد.

 

آبسه دندان:

آبسه یا عفونت دندان به چرک هایی گفته می شود که در ریشه دندان جمع شده و در صورت عدم درمان به سایر قسمت ها مانند اطراف حلق، مجاری تنفسی و حتی در صورت طولانی شدن به مغز هم سرایت می کند، که بسیار خطرناک بوده و حتی ممکن است موجب مرگ فرد شود.

 

پلاک دندان:

باقی مانده غذاها و باکتری های روی دندان را پلاک می گویند که با مسواک زدن اصولی و درست از بین خواهد رفت. اما در صورتی که اهمیتی به آن داده نشود منجر به جرم و حتی مشکلات جدی تر برای دندان خواهد شد.

 

جرم دندان:

اکثر افراد با اصطلاح جرمگیری که توسط دندانپزشکان انجام می شود آشنا هستند که در واقع این جرم یک لایه سفت شده پلاک است.

 

پوسیدگی دندان:

اسیدی که توسط باکتری های دهان تولید می شود سبب پوسیدگی دندان خواهد شد. این پوسیدگی در زمانی که به پالپ دندان وارد نشده بدون درد است اما زمانی که به عصب می رسد، درد زیادی را ایجاد می کند که در نهایت بیمار مجبور به عصب کشی خواهد شد.

 

فیلینگ (Dental Filling):

پر کردن دندان از مواد مصنوعی در قسمت هایی که نیاز است دندان خالی شود فیلینگ یا پر کردن می گویند که بسته به نوع دندان و نیاز بیمار متفاوت است.

 

روت کانال:

حفره داخلی دندان شامل بافت های عصبی، خونی و سلولی است. هنگامی که پوسیدگی و عفونت به این بخش از دندان می رسد می تواند درد زیادی برای بیمار ایجاد نماید که در نتیجه با مراجعه فرد به دندانپزشک مجبور به عصب کشی خواهد شد. با روت کانال، اندو، روت کانال تراپی، RTC و عصب کشی این بافت های عصبی از حفره دندان خارج شده و محل آن از هرگونه عفونت پاک خواهد شد. سپس محل را توسط موادی به نام گوتاپرکا پر می شود. البته اگر بعد از آن دندان عفونت کند نیاز است که جراحی ریشه صورت گیرد.

 

آمالگام:

آمالگام نوعی ماده پر کننده دندان است که دندانپزشک بعد از تراشیدن دندان، محل حفره را با این مواد پر می کند. آمالگام از ترکیب جیوه، نقره، قلع، مس و روی تشکیل شده است.

 

کامپوزیت دندان:

این اصطلاح که جزء اصطلاحات مدرن دندانپزشکی به شمار می رود روشی است جهت بهبود و اصلاح لبخند که توسط دندانپزشک صورت می گیرد. در واقع روکش کامپوزیت از رزین ساخته شده که مستقیم توسط دندانپزشک توسط چسب های قوی بر روی دندان چسبانده می شود.

در واقع این عمل سبب برطرف شدن مشکلات ساییدن دندان، فاصله دندان، تراشیده شدن دندان، کوتاهی و شکستگی دندان ها می شود.

کامپوزیت ها به دو دسته تقسیم می شوند: خود سفت شونده (سلف کیور) – با نور سفت شونده (لایت کیور) ، لازم به ذکر است که امروزه بیشتر از نوع لایت کیور به دلیل مقاوت و دوامی که دارد استفاده می شود.

 

بلیچینگ:

متاسفانه ممکن است با افزایش سن و یا عواملی مثل مصرف دخانیات و یا موارد دیگر رنگ دندان تغییر کرده و به رنگ زرد شود که این تغییر رنگ به دلیل تغییر مواد معدنی مینا و عاج صورت می گیرد و شفافیت و زیبایی خود را از دست می دهد.

بلیچینگ روشی است که در آن با استفاده از مواد اکسیدکننده شیمیایی، دندان های طبیعی که در حال حاظر زرد رنگ هستند به رنگ سفید تغییر می کند. بلیچینگ به دو صورت انجام می شود: در مطب توسط دندانپزشک (Office Bleach) یا در خانه (Home Bleach)

 

ایمپلنت دندان:

در واقع یک پایه به شکل پیچ است که درون استخوان فک، دقیقا در محل خالی دندان قرار گرفته و کار یک دندان را انجام می دهد. سپس یک روکش توسط یک اتصال به نام اباتمنت بر روی ایمپلنت قرار می گیرد.

 

 

 

پین دندان:

این پین هنگامی که گوشه ای از دندان شکسته باشد و یا به هر دلیلی از بین رفته باشد استفاده می شود. اما باید این نکته را در نظر گرفت که اگر دندان از مقاومت خوبی برخوردار نباشد استفاده از پین می تواند سبب ترک خوردگی و یا حتی از بین رفتن عصب شود. در واقع از پین به منظور تقویت موارد پر کنندگی استفاده می شود.

پست دندان:

از پست برای پشتیبانی از بریج و یا روکش دندانی که پر شده استفاده می شود.

بیوپسی:

گاهی لازم است برای تشخیص بیماری دندان از روش های نمونه برداری از بافت زنده استفاده شود که آن را در زیر میکروسکوپ قرار داده و یا با روش های دیگر شمیایی آن را مورد آزمایش قرار می دهند.

اوردنچر:

نوعی دندان است که توسط پایه هایی به فک وصل می شود. این پایه ها می توانند ایمپلنت و یا دندان هایی باشند که ریشه آنها درمان شده و کوتاه شده باشند.

اف ار سی:

یک روش دیگر برای جایگزینی دندان از دست رفته FRC است که در آن به جای فلز و کامپوزیت از پلیمرهای تقویت شده با کامپوزیت استفاده می شود. این روش مقرون به صرفه به این صورت است که قاب فیبر از طریق چسب به دندان طبیعی متصل می شود و پیوند باند بین کامپوزیت و مینای دندان بسیار قدرتمند است.

بی حسی:

از این موارد برای بی حسن کردن قسمتی که نیاز است جراحی صورت گیرد استفاده می شود و بسته به نظر دندانپزشک و کاری که قرار است بر روی دندان انجام شود متفاوت خواهد بود که شامل:

  • بی حسی موضعی: این روش نوعی از بی حسی با بستن موقت راه انتقال سیگنال عصبی عمل می کند. از جمله موادی که در این روش استفاده می شود نورآدرنالین یا نور اپی نفرین است که از خونریزی بیش از حد در زمان جراحی جلوگیری کرده و محل را در مدت زمان بیشتری بی حس می کند.
  • بی حسی نسبی: این نوع بی حسی که بیشتر برای زنان باردار استفاده می شود از مخلوط گاز دی نیتروژن مونواکسید و اکسیژن تشکیل شده و اضطراب و درد را کاهش می دهد.
  • تزریق ماده بی حسی: این نوع روش بی­ حسی که بیشتر برای فک پایین استفاده می شود به این صورت است که باید عصب را از عقب دهان در جایی که وارد استخوان فک می شود بی حس کرد.
  • آرام بخش خوراکی: که به صورت قرص هستند، پیش از شروع درمان به بیمار داده می شود تا اضطراب آنها در زمان انجام درمان کم شود.
  • آرام بخش وریدی: این نوع آرامبخش به صورت تزریقی و به دست بیمار انجام می شود، در هنگام جراحی های سخت و یا ترس شدید بیمار استفاده شده که بعد از تزریق فرد دچار فراموشی می شود و اتفاقات حین جراحی از ذهنش پاک خواهد شد.

جهت خرید انواع مواد بی حسی بر روی لینک کلیک کنید.

روکش دندان:

روکش دندان یا قاب دندان یک نوع پروتز دندانی است که به جای تاج آسیب دیده دندان قرار می گیرد. این روکش ها مانند کلاهی محکم بر روی دندان چسبانده و سبب ایجاد ظاهر زیبا و استحکام در دندان می شوند . روکش ها انواع مختلفی دارند شامل : روکش تمام فلز، روکش فلز-سرامیکی، روکش تمام سرامیک

فیلیپر (Flipper):

یک روش موقت برای زمانی است که بیمار منتظر آماده شدن پروتز اصلی است. البته گاهی این روش را به جای ایمپلنت یا بریج به صورت دائمی نیز استفاده می کنند.

اورتودنسی:

روشی است جهت صاف کردن دندان که توسط دندانپزشک به سه صورت نامرئی، ثابت و متحرک صورت می گیرد:

  • اورتودنسی نامرئی (Invisible Orthodontics): این روش برای افرادی مناسب است که دارای دندانهای نامرتبی هستند اما ظاهر اورتودنسی را هم دوست ندارند.
  • اورتودنسی ثابت: در این روش بیمار نمی تواند دستگاه اورتودنسی را از دهان خود خارج نماید. در این روش اجزاء توسط نگین هایی که به آن براکت گفته می شود، بر روی دندان نصب و ثابت می شود. همانطور که گفته شد اورتودنسی به منظور تنظیم کردن فاصله بین دندان ها استفاده می شود که با توجه به شرایط فک و دندان متخصص اورتودنسی بسته به نوع و شدت از ابزارها و روش های مختلفی استفاده می کند.
  • اورتودنسی متحرک(Animated Orthodontic): این نوع اورتودنسی که دارای بدنه پلاستیکی ضخیم است. این روش بیشتر بعد از استفاده از اورتودنسی ثابت استفاده می شود زیرا احتمال اینکه بعد از تکمیل درمان مجددا دندان ها به حالت اولیه و نامرتب خود برگردند وجود دارد به همین دلیل از این پلاک اورتودنسی برای حفظ وضعیت دندان ها استفاده می شود. لازم به ذکر است که در مواردی از این روش برای اصلاح موقعیت فک ها نیز استفاده می شود. دستگاه اورتودنسی متحرک شامل یک صفحه پلاستیکی همراه با سیم است که دندان را با فشار ملایم و به تدریج به حرکت در می آورد.
  • اورتودنسی پیش از جراحی فک (orthodontist with jaw surgery): اگر مشکل فک توسط اورتودنسی حل نشود، حتما باید جراحی فک صورت گیرد، اما قبل از آن به منظور آماده سازی فک نیاز است که از این روش استفاده شود. لازم به ذکر است که اگر مشکل فک بیمار زیاد نباشد همان اورتودنسی ثابت می تواند زیبایی آن را بازگرداند.

لمینت دندان:

لمینت هم جهت زیباسازی دندان استفاده می شود که در این روش با ساخت پوسته های نازکی متناسب با شکل و حتی رنگ دندان سبب زیباتر شدن لبخند خواهد شد. آنها به بخش جلویی دندان متصل می شوند تا مواردی مانند رنگ، ظاهر، اندازه و طول دندان را تغییر دهند.

بریج (Bridge):

هنگامی که دندان اصلی می افتد یکی از روش های ساخت دندان بریج است. به این صورت که دندان های دو ناحیه خالی به عنوان پایه در نظر گرفته می شوند. به این صورت که دندان توسط باله هایی که دندان های دو طرف متصل می شود و در برخی موارد به یک طرف متصل می شود. جنس بریج از چینی، سرامیک اتصال یافته به فلز و در مواردی مواد سرامیکی می باشد.

خرید کلیه تجهیزات دندانپزشکی و پزشکی از شرکت راستین هسته سلامت با بهترین قیمت و کیفیت

نظر دهید

پاسخ دهید

4 × دو =

سوالات متداول

رویه های بازگرداندن کالا

شرایط و قوانین 

حریم خصوصی 

شماره تماس:  66848023-021 -09052915100             آدرس ایمیل: [email protected]

راستین هسته سلامت
Logo
بازیابی رمز عبور
مقایسه موارد
  • کل (0)
مقایسه
0