ایمپلنت چیست و روش های اجرایی آن؟

متاسفانه دندان های سالم انسان به دلیل عوامل مختلفی نظیر پیری، پوسیدگی، کشیدن دندان و غیره از بین می روند که این موضوع علاوه بر ظاهر نامناسب در غذا خوردن نیز تاثیرگذار است. در گذشته بیشتر از پروتز دندان متحرک یا دندان مصنوعی برای جایگزینی این دندان های از دست رفته استفاده می شد. اما این روش مشکلاتی را به همراه داشت به همین دلیل باعث شد تا ایمپلنت به عنوان یک روش بهتر درمان جایگزین شود.

ایمپلنت چیست؟

درواقع ایمپلنت روش دائمی برای دندان هایی است که از دست داده ایم. یکی از دغدغه های افراد استفاده از دندان مصنوعی بود که هم نگهداری آن سخت بود و هم شکل قشنگی نداشت. اما شما می توانید از ایمپلنت تا آخر عمر بدون هیچ مشکلی استفاده کنید.

ایمپلنت دندان به این صورت است که یک میله پیچی شکل کوچک طی یک عمل جراحی به استخوان فک جوش خورده و آماده اتصال به تاج مصنوعی دندان می شود. در واقع این ایمپلنت به عنوان رشته دندان عمل می کند و یک روکش همانند دندان خود شما به عنوان تاج به آن متصل شده و شکل ظاهری یک دندان را تشکیل می دهند. پس اصلا نیازی نیست آن را به دندان های کناری متصل کرد.

بنابراین ایمپلنت نیازی به اتصال به دندانهای اطراف ندارد و در داخل استخوان فک ثابت می ماند. به فرایند جوش خوردن استخوان به ایمپلنت، یکپارچگی استخوان (osseointegration) میگویند.

تا به امروز دو نوع ایمپلنت وجود دارد؟

  •  اندوستیال (endosteal)
  •  ساب‌پریوستیال (subperiosteal)

روش ایمپلنت اندوستیال به این صورت است که میله فلزی درون استخوان قرار می گیرد، اما ساب‌پریوستیال روشی است که روی استخوان آرواره و زیر بافت لثه قرار داده می شود که یک روش منسوخ شده است زیرا در مقایسه با ایمپلنت های اندوستیال در بلند مدت نتایج ضعیف تر و استحکام کمتری دارند.

 

خرید تجهیزات ایمپلنت

 

آشنایی با اجزای ایمپلنت:

ایمپلنت چیست

اجزای اصلی ایمپلنت Fixture و Abutment می باشند، قسمتی که در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد اصطلاحاً Fixture نامیده می‌شود و قسمت تاجی که بالای لثه قرار می‌گیرد Abutment نامیده می شود. روی Abutment پروتز یا روکش ایمپلنت قرار می‌گیرد. جنس پایه ایمپلنت از تیتانیوم است. از آنجا که تیتانیوم موجود در ایمپلنت ها با استخوان فک کاملا سازگاری دارد، ایمپلنت ها باعث لغزش، سر و صدا یا آسیب استخوانی نمی شوند. 

انواع ایمپلنت از نظر اندازه و قطر:

ایمپلنت دندان بر اساس اندازه به انواع زیر تقسیم بندی می شوند:

  • ایمپلنت های معمولی: این نوع ایمپلنت که قطر آن حدود 3.25 تا 5 میلی متر است از دو قسمت جداگانه پایه و اباتمنت تشکیل شده است که به وسیله پیچ اباتمنت به یکدیگر متصل می شوند.
  • مینی ایمپلنت: مینی ایمپلنت دارای قطر 1.8 تا 3.3 میلی متر است و طراحی یک پارچه دارد. این نوع ایمپلنت برای کاشت دندان های جلو استفاده می شود زیرا ابعاد کوچکی دارد. همچنین از این نوع برای فیکس کردن دندان های مصنوعی فک پایین استفاده می شود.
  • میکرو ایمپلنت: این نوع ایمپلنت دندانی ابعاد کوچک تری نسبت به مدل مینی دارد. تنها کاربرد آن زمانی است که فاصله بین دندان ها بسیار کم باشد.

چه افرادی می توانند دندان های خود را ایمپلنت کنند؟

ایمپلنت چیست

  • در صورتی که کلیه دندان های فک جلو و یا فک عقب از بین رفته باشد.
  • در صورتی که یکی از دندان های جلو از بین رفته باشد و فاصله ایجاد شده از دندان های کناری آن طبیعی باشد.
  • در صورتی که بیش از یک دندان از بین رفته باشد و فاصله بین دندان های کناری طبیعی باشد.
  • درصورتی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از بین رفته باشد و تنها یک طرف، دندان طبیعی باشد.
  • افرادی که نمی توانند از دندان های مصنوعی استفاده کنند.
  • افرادی که می خواهند گفتار خود را بهبود ببخشند.

چه افرادی نمی توانند دندان های خود را ایمپلنت کنند؟

  • افراد مبتلا به عفونت دندان یا فک 
  • افراد مبتلا به دیابت
  • افرادی که دخانیات مصرف می کنند.
  • افرادی که داروهای ضد انعقاد خون یا آسپرین مصرف می کنند.
  • افرادی که تحت‌ رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت بوده اند.
  • بیمارانی که طولانی‌مدت تحت‌درمان بیس‌فسفونات بوده‌اند، نباید ایمپلنت بگذارند.
  • ایمپلنت دندان در بارداری یکی از مواردی است که پزشکان به شدت با انجام آن مخالف اند.

مزایای ایمپلنت دندان چیست؟

  • زیبایی و طبیعی بودن آن: این روش با پر کردن دندان های خالی سبب ایجاد ظاهری مناسب شده که این امر می تواند در بهبود اعتماد به نفس کمک کند.
  • روش سریع جایگزینی: می توان گفت روش ایمپلنت یکی از سریع ترین روشهای جایگزینی دندان طبیعی است. البته این روش به سلامت استخوان فک هم ارتباط دارد.
  • طول عمر بالا: اگر بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کنید این روش می تواند تا مدت طولانی برای شما باقی بماند. 
  • ثابت بودن ایمپلنت: زیرا دندان های مصنوعی متحرک بوده و نگهداری از آن سخت تر است.

عوارض ایمپلنت دندان چیست؟

به طور کل عوارض ایمپلنت بسته به بیمار می تواند بلند مدت و یا کوتاه مدت باشد. اما این نکته را در نظر بگیرید که مراجعه به افراد متخصص در این زمینه می تواند این عوارض را تا حدود زیادی کاهش دهد:

  • عفونت در ناحیه ایمپلنت
  • آسیب دیدن سایر دندان های کناری
  • آسیب عصبی که می تواند باعث درد، بی حسی، سوزن سوزن شدن لثه ها، لب ها و چانه فرد شود.
  • مشکلات سینوسی هنگامی که ایمپلنت های دندان قرار داده شده در فک بالا از یکی از حفره های سینوس شما بیرون می زند.

جنس مواد ایمپلنت:

مواد ایمپلنت از دو نوع تیتانیوم و زیرکونیوم تشکیل می شود.

  • تیتانیوم: متداول ترین جنس مواد ایمپلنت است که با شرایط زیستی بدن بسیار سازگار است و دوام بالایی دارد. همه این ویژگی ها برای دائمی بودن یک ایمپلنت لازم و ضروری است. همچنین این مواد از قیمت مناسبی برخوردار است و به همین خاطر دندانپزشکان از آن استفاده می کنند.
  • زیرکونیوم: زیرکونیا یا زیرکونیوم نسبت به تیتانیوم جدیدتر است.  این مواد برای افرادی که به فلز حساسیت دارند توضیه می شود.

مراحل ایمپلنت دندان:

این مراحل ممکن است بر اساس کلینیکی که شما به آن مراجعه می کنید کمی متفاوت باشد اما روش اصولی آن شامل:

  • معاینه کلی دندان و تعیین تعداد و نوع ایمپلنت
  • پیش از شروع کار، تحت بی حسی موضعی یا بیهوشی قرار میگیرید. گاهی همراه با بی حسی نیاز به آرام بخش نیز وجود دارد.
  • کشیدن دندان ها در صورت نیاز
  • آماده سازی استخوان فک جهت قرار دادن ایمپلنت
  • کاشت پایه ایمپلنت
  • رشد و ترمیم استخوان
  • انتخاب رنگ و انجام قالب گیری و ارسال برای لابراتوآر
  • قرار دادن نهایی ایمپلنت
  • قالب گیری برای ساخت روکش
  • وصل کردن روکش به پایه

روش های ایمپلنت دندان:

ـ ایمپلنت یک مرحله ای یا Non submerged: این روش که برای اکثر بیماران قابل اجراست. به این صورت است که اگر بعد از کشیدن دندان لثه همپوشانی کافی نداشته باشد از این روش استفاده می شود. در این روش ایمپلنت دندانی در استخوان فک قرار گرفته و قطعه موقتی بیرون فک ایمپلنت از لثه خارج می شود و لثه به دور ایمپلنت در همان مرحله بخیه می شود که دیگر نیازی به جراحی مجدد و یا کنار زدن بافت لثه نیست. در این روش قالبگیری روکش پس از ۲ ماه برای فک پایین و ۳ ماه در فک بالا، قابل اجرا می باشد.

ـ ایمپلنت دو مرحله ای یا Submerged: از مزایای این روش قابل مشاهده نبودن ایمپلنت دندانی است. به این صورت که ایمپلنت درون استخوان فک قرار داده می شود و سپس لثه روی آن بخیه می شود تا در معرض آلودگی قرار نگیرد. 

پس از حدود 2 ماه در فک پایین و 3 ماه در فک بالا لثه از محل ایمپلنت به مقدار کمی کنار زده می شود و قطعه موقتی که مانند پیچ است از لثه خارج می شود. یک الی دو هفته جهت بهبود و ترمیم دوباره لثه به دور از قطعه ایمپلنتی که از لثه خارج شده است، مورد نیاز است. درمرحله بعدی قالبگیری جهت ساخت روکش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می شود. به منظور حفظ ظاهر زیبایی بیمار معمولا در صورت نیاز یک پروتز موقت دندان متحرک که شب ها باید از دهان خارج شود به بیمار ارائه می شود. در این روش زیبایی بیشتر تامین شده و پروتز ساخته شده نهایی در زیر لثه قرار خواهد گرفت.

ـ ایمپلنت Immediate Loading: در این روش همزمان با جراحی ایمپنلت، تاج نیز روی آن قرار می گیرد. از این روش بیشتر برای دندان های جلو استفاده می شود. دلیل استفاده از این روش این است که در مدت زمان 2 الی سه ماهی که برای ترمیم لازم است، بیمار بدون دندان نباشد.

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان:

  • حتما قبل از انجام ایمپلنت تا ۱ روز از مسواک زدن پرهیز کرده و از شستن دهان خود خودداری کنید.
  • تا سه روز از مصرف چای و قهوه خودداری کنید.
  • تا سه روز از کشیدن سیگار، قلیان، مواد مخدر و مشروبات الکلی خودداری کنید.
  • از استفاده نی هنگام نوشیدن مایعات خودداری شود.
  • نوشیدن مایعات و غذاهای گرم ممنوع است.
  • هنگام شستشو از برس های بین دندانی، نخ دندان، مسواک و ترجیحا خمیردندان های مخصوص ایمپلنت استفاده گردد.

طول عمر ایمپلنت چقدر است؟

همانطور که گفته شد این روش به عنوان یک روش دائمی برای جایگزینی دندان های مصنوعی به کار می رود. به طور تقریبی ماندگاری این روش را بالاتر از 25 سال در نظر می گیرند اما به روش های نگهداری آن نیز بستگی دارد. اگر خوب نگهداری شود تا مدت زمان طولانی به صورت دائم سالم باقی خواهد ماند.

جوش نخوردن ایمپلنت با استخوان:

این مورد که بسیار نادر است زمانی اتفاق میافتد که در دوره بهبودی ایمپلنت سست می شود و به راحتی از فک شما خارج می شود. البته پس از آن می توان پس از بهبود لثه، ایمپلنت دیگری را در آنجا قرار داد و یا دندانپزشک می تواند یک پل، در دندان کاذبی که بر ایمپلنت به طور موفقیت آمیزی استوار شده، بزند.

از جمله عواملی که سبب جوش نخوردن ایمپلنت می شوند عبارتند از:

  1. عفونت در محل قرارگیری ایمپلنت دندان: که علت آن میتواند بیماری، سیگار کشیدن و یا عدم رعایت بهداشت دهان و دندان باشد.
  2. حرکت کردن های کوچک (micro movements): همیشه جراحان ایمپلنت باید به ثبات اولیه فیکسچر مطمئن باشند. گاهی در مواردی که بلافاصله بعد از کشیدن ایمپلنت گذاشته میشود. و در بسیاری از موارد ایمپلنت های فوری که پروتز در همان جلسه جراحی تحویل میشود، احتمال حرکت های کوچک منجر به شکست ایمپلنت وجود دارد.
  3. استخوان ناکافی برای ساپورت دندان: گاهی ممکن است کیفیت و کمیت استخوان مناسب نباشد و جراح ایمپلنت به این نکته توجه نکند و در این موارد معمولا شکست اتفاق می افتد.
  4. واکنش آلرژیک: واکنش آلرژیک به تیتانیوم بسیار نادر اما محتمل هست. علایم واکنش آلرژیک تورم، از دست دادن حس چشایی و شاید حس خارش در لثه باشد. اگر به تیتانیوم حساسیت دارید با جراحتان در میان بگذارید تا برای شما یک فلز دیگر را انتخاب کند.
  5. عدم توجه به توصیه های بعد از جراحی ایمپلنت
  6. تحلیل لثه

شما می توانید جهت آشنایی بیشتر با اصطلاحات شبکه به مقاله آشنایی با اصطلاحات دندانپزشکی مراجعه نمایید.

آشنایی با یونیت دندانپزشکی و اجزای آن

نظر دهید

پاسخ دهید

4 + 7 =

سوالات متداول

رویه های بازگرداندن کالا

شرایط و قوانین 

حریم خصوصی 

شماره تماس:  66848023-021 -09052915100             آدرس ایمیل: [email protected]

راستین هسته سلامت
Logo
بازیابی رمز عبور
مقایسه موارد
  • کل (0)
مقایسه
0